Joran Visee

"Op aanvraag van het bestuur hebben wij, de vier academische leerkrachten van de stichting, onderzocht hoe alle scholen het 1S-doel voor rekenen kunnen behalen aan het eind van groep 8 (...) De kennis en vaardigheden van academische leerkrachten zijn waardevol voor het onderwijs. Ik raad aan om in gesprek te gaan met bestuurders, zodat een passende functie voor jullie gevonden kan worden.'

Opleiding en loopbaan:
Op mijn 17de had ik het VWO afgerond en eigenlijk geen flauw idee wat voor vervolgopleiding ik moest gaan volgen. Carrière maken? Rondreizen? Wat voor baan wil ik later? Ik besloot gewoon te gaan doen wat ik vanaf mijn kindertijd al wilde: meester worden. De academische Pabo bestond nog niet of stond nog in de kinderschoenen. Ik heb de Pabo afgerond op de HS Marnix Academie in Utrecht. Sindsdien sta ik voor groep 8 op de Eben Haëzerschool in Benschop. Daar ben ik bezig mijn 11de klas naar het Voortgezet Onderwijs te begeleiden, met natuurlijk een spetterend afscheid dat daarbij hoort. In die periode heb ik een HBO+ cursus tot bovenbouwcoördinator gevolgd, ben ik onderdeel geworden van het MT in de school, waarbij wij vergadering leiden, studiedagen verzorgen en het beleid van de school uitstippelen, en heb ik in de afgelopen 4 jaar de Master Educational Sciences (Onderwijswetenschappen) gevolgd op de Universiteit Utrecht. Zo ben ik op mijn 31ste toch nog academische leerkracht geworden.

Na het afronden van mijn Master Onderwijswetenschappen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik in gesprek gegaan met de bestuurders van onze vereniging (Trivia, bestaande uit 17 scholen). “Ik ga mijn Master Onderwijskunde afronden, wat kunnen we voor elkaar betekenen?” Ik bereidde dit gesprek voor door mijn gevolgde vakken op een rijtje te zetten met de kennis en vaardigheden die daar werden aangeleerd. Het gesprek verliep positief en nu sta ik vier dagen voor de klas en werk ik één dag als onderwijskundige voor de vereniging.

Scholen uit de vereniging kunnen mij benaderen voor een verbeter- of innovatietraject. Dat werk is zo ontzettend afwisselend en uitdagend! Zo begeleid ik een school bij een verbetertraject om, door middel van handelingsgericht en opbrengstgericht werken, de leeropbrengsten te verhogen. Samen met de directeur en IB-er bedenken en organiseren wij studiedagen en vergaderingen. Ook observeer en coach ik de leerkrachten. Bij een andere school heb ik de opdracht om de verbinding in het team te verbeteren. Daar gaat het om onderlinge communicatie, de vergaderstructuur, input van collega’s vergroten en het ontwikkelen van een professionele cultuur in het team. Een derde taak is om een ontdeklab te ontwerpen voor drie scholen die samen deze innovatie hebben aangevraagd. Samen met twee ontdekleerkrachten zijn wij verantwoordelijk voor het gehele proces. We gaan langs leveranciers, schaffen het materiaal aan, ontwerpen activiteiten aan de hand van leskaarten, draaien pilots op scholen en instrueren leerkrachten die hiermee aan de slag gaan. Inmiddels komen er nieuwe opdrachten binnen: een school die eigenaarschap van leerlingen wil vergroten, een school waar ze een ‘klusklas’ willen starten, meedenken bij het aanbod voor meer- en hoogbegaafde leerlingen en het coachen van startende leerkrachten.

Toekomst:
Ik wil niet weg voor de klas. Ik geniet volop van een potje knikkeren, een mooi klassengesprek, een gymles, een kwartje dat je bij een leerling ziet vallen of een interessant onderwerp bij wereldoriëntatie. Er is nog zoveel te verbeteren aan mijn onderwijs. Het is nooit af. Door mijn studie en huidige rol als onderwijskundige merk ik dat ik in mijn eigen klas eerder experimenteer met vernieuwingen of met onderwijsideeën die ik op andere scholen tegenkom. Andersom denk ik dat het ook goed is om bij het adviseren of begeleiden van scholen, zelf de praktijk van het onderwijs te ervaren. Met je poten in de klei staan dus! Volgend jaar zal ik mijn werkzaamheden als onderwijskundige uitbreiden. In de verdere toekomst lijkt het me mooi om samen te werken met andere academische leerkrachten die vergelijkbare taken hebben. Het lijkt me leerzaam om met elkaar in gesprek te gaan of samen een traject te begeleiden.

Meerwaarde als academicus in het basisonderwijs:
Ik zou me hier graag willen richten tot al mijn collega academische leerkrachten. En vooral degene die nog aan het begin staan van hun meester of juf avontuur. Jullie zijn ongelooflijk belangrijk voor het onderwijs. Zonder dat je het misschien zelf doorhebt, hebben jullie kennis, ervaring en een houding die voor alle scholen en besturen van waarde is. Wij hebben een vreemd beroep: een groot deel van de dag ben je de enige volwassene tussen een groep kinderen. Ik denk dat jullie over de muren van je eigen klaslokaal kunnen en durven kijken. Er is nog zoveel van elkaar te leren. Ik denk dat academische leerkrachten daar een rol in kunnen spelen. En misschien start je nog maar net met je loopbaan en denk je nu: “Ik heb nog zoveel te leren als beginnende leerkracht.” Er komt een moment dat je verbeteringen of innovaties gaat bedenken. Dan gebruik je al die academische kennis die je hebt opgedaan bewust, maar misschien ook wel onbewust. Ik hoop dat jullie daarop vertrouwen en ik raad jullie aan om in gesprek te gaan met je directeur of je bestuur. Wellicht zijn er geen passende vacatures, maar die kunnen gecreëerd worden, net zoals dat in mijn situatie is gegaan. Ik gun het jullie, maar ook de scholen, dat er een passende rol voor jullie wordt gevonden. Wat die rol ook mag zijn.