Juni 2024: Emma van Wezenbeek

Op de middelbare school heb ik best even getwijfeld over mijn studiekeuze. Ik was (en ben) breed geïnteresseerd en heb daarom uiteindelijk gekozen voor het University College in Groningen. Daarna ben ik begonnen aan een research master in politicologie, maar al snel gestopt omdat ik me niet volledig wilde storten op onderzoek doen en de studie toch te eenzijdig vond. Het is toen gaan kriebelen: als kind hielp ik al graag in de kleuterklassen en ik heb veel bijles gegeven. Zou ik daar niet toch iets mee gaan doen? Ik heb toen de switch gemaakt naar de pabo en heb daar geen moment spijt van gehad. Ik geniet van de groei die kinderen doormaken en het plezier dat we samen hebben in de klas. Ik blik graag terug met leerlingen op hun leerproces en leer ze graag trots te zijn op hun inzet en hun ontwikkeling. Kinderen hebben niet altijd door hoeveel stappen ze zetten in een jaar en het is mooi om te zien als je ze erop wijst dat ze een paar maanden terug het nog veel lastiger vonden om klok te kijken, die Franse leenwoorden te spellen of hun grenzen aan te geven bij sociale conflicten. Plezier hebben én heel veel leren: als dat kinderen lukt in mijn klas, ben ik tevreden.  

Ik begon na een paar jaar fulltime lesgeven de academische uitdaging te missen en ben daarom alsnog een master gaan volgen. Ik heb dit schooljaar met een lerarenbeurs (maak vooral gebruik van deze regeling als je voor de klas staat en je ook wilt professionaliseren!) de master Pedagogische Wetenschappen afgerond naast mijn werk voor de klas. De afgelopen twee jaar heb ik drie dagen lesgegeven en twee dagen gestudeerd. Die afwisseling is me heel goed bevallen: ik word op een andere manier uitgedaagd en sta met extra energie voor de klas, omdat ik in drie dagen ‘meer’ kan geven dan in vijf. Het afgelopen jaar heb ik voor mijn studie ook stagegelopen bij een relatief nieuwe academische lerarenopleiding: de Educatieve Master Primair Onderwijs (EMPO). Ik heb o.a. het EMPO-congres georganiseerd, mappen met relevante vakliteratuur voor de kernvakken samengesteld en stageopdrachten gemaakt voor de studenten waarbij ze inzichten uit de wetenschap kunnen toepassen in hun lespraktijk. In deze stage heb ik echt kunnen verkennen hoe ik onderzoek en praktijk kan verbinden en dat is heel goed bevallen, dus dat ga ik blijven doen.  

Na de zomer blijf ik drie dagen op een school werken, waarvan één dag voor de klas, één dag als leerkracht van de plusklas en één dag als kwaliteitscoördinator. Deze combinatie lijkt me heel waardevol. Zoals ik het nu zie, zou ik het lesgeven nooit helemaal op kunnen geven. Ik heb er zo veel plezier in en het is de basis, ik wil voor mijn andere functie feeling houden met de praktijk om echt goed beleid te kunnen maken. Als ik met mijn collega’s het spellingonderwijs ga verbeteren, vind ik het belangrijk om ook zelf de aanpassingen te kunnen ervaren voor de klas. Daarnaast blijf ik werken bij de universiteit. Ik ga bij de EMPO de mijlpalenregeling verder opzetten, zodat ook zij-instromers deze opleiding kunnen doen. Verder ga ik nog een paar maanden onderzoek doen naar academische lerarenopleidingen. Een heel afwisselende werkweek dus!  

Voorlopig heb ik wel genoeg uitdagingen in mijn werk. Ik ga komend jaar ontdekken welke functie en rol binnen het onderwijs mij het beste gaat bevallen. Misschien dat ik over een aantal jaar wil promoveren of lesgeven bij een (academische) lerarenopleiding. Maar ik kan me niet voorstellen om het lesgeven aan kinderen helemaal los te laten. Een combifunctie waarin ik een brug kan slaan tussen onderzoek en praktijk, spreekt me dus het meeste aan.